Wanneer we naar welstand willen streven zullen we bij het samenspel in de ‘wel’stand moeten gaan werken zodat de bedrijven werkgelegenheid ook weer als een belangrijke doelstelling gaan zien. Het gewenste samenspel ontbrak afgelopen jaren namelijk regelmatig (formeel correct handelen leek te vaak de doelstelling) en op dit gebied ligt er een uitdaging voor het nieuwe college. Hetzelfde doen is ook een optie maar verwacht dan ook niet teveel van de lokale economie.
We zouden na de recente collegeperiode een opgedirkte schets van de lokale economie kunnen geven en vaststellen hoe mooi het is en hoe mooi het kan worden. Maar de feitelijke werkelijkheid is helaas anders. Resultanten overigens die niet geheel en soms geheel niet het gevolg zijn van wat er lokaal gebeurt doch het negeren is ook geen optie:
- Oplopende werkloosheid
- Toenemende winkelleegstand
- Kansen voor toerisme die niet benut worden
- Horeca die belemmerd wordt
- Sluitende bedrijven
- Een opgeheven BIZ
- Ontbreken constructieve stimulans vanuit gemeente richting bedrijvigheid
- enz.
Een wat negatieve opsomming en de keerzijde is dat een mooi aantal bedrijven wel degelijk in staat is een gezonde bedrijvigheid te handhaven en te creëren. Maar dit doen ze vrijwel op eigen kracht en in het samenspel met de gemeente ervaren ze vaker ‘niet’ dan ‘wel’. Economisch overleven is meest verworden tot doelstelling en het realiseren van werkgelegenheid is van ondergeschikte waarde. Zou goed zijn wanneer we die beleving zouden kunnen veranderen!