‘Het staat verantwoordelijke wethouders vrij om een beter inkoopbeleid in het coalitieakkoord op te nemen en de aanbestedingspraktijk daaraan te toetsen. Uitgangspunt: de opdracht, niet de procedure. Over die opdracht moet een normaal gesprek met de markt mogelijk zijn.’
Het lokaal aanbesteden van opdrachten bleek afgelopen jaren lastig voor de gemeente G’berg. Landelijk zien we vergelijkbare klachten. Het volgens velen te straffe aanbestedingsregime zet namelijk gemeentelijke inkoper en mkb-ondernemer lijnrecht tegenover elkaar. Wantrouwen over en weer leidt tot kafkaëske taferelen. Inkopers spreken niet met bedrijven uit vrees voor verdenking van vriendjespolitiek. Ondernemers schrijven niet in omdat ‘het toch niets wordt’.
Gesteld wordt hierbij dat het mkb in de huidige situatie niet alleen omzet misloopt, maar dat de bestaande patstelling ook ten koste gaat van onderwerpen die alle politieke partijen belangrijk vinden. Het gaat dan bijvoorbeeld om stimulering van innovatie, lokale werkgelegenheid, duurzaamheid of bevordering van arbeidsparticipatie van zwakkeren in de samenleving.
Er is hoop. De lokale politiek kan het tij keren. Nu de gemeenten, die jaarlijks voor grote bedragen inkopen, in coalitiebesprekingen zijn verwikkeld, kunnen zij werk maken van een betere aanbestedingspraktijk door het inkoopbeleid tot onderwerp te maken van politieke discussie. Het staat verantwoordelijke wethouders vrij om een beter inkoopbeleid in het coalitieakkoord op te nemen en de aanbestedingspraktijk daaraan te toetsen. Uitgangspunt: de opdracht, niet de procedure. Over die opdracht moet een normaal gesprek met de markt mogelijk zijn.